الگوی اجرایی طرح جامع نوسازی بافت های فرسوده بر مبنای تئوری حمایتی و مشارکت مردم در ایران

الگوی اجرایی طرح جامع نوسازی بافت های فرسوده
بر مبنای تئوری حمایتی و مشارکت مردم در ایران
میترا حبیبی
-۱ ضرورت نوسازی بافت های فرسوده
ضرورت ایجاد فرصت برابر در برخورداری از مواهب زندگی شهری و محیط زیستی مناسب برای زندگی و فعالیت های شهروندی، به منظور تحقق عدالت اجتماعی و ایجاد محیطی مطلوب و امن برای همه شهروندان از اهداف کلان سند چشم انداز کشور می باشد. هدفی که دسترسی به آن ایجاد می نماید تا بر بستری از جمع بندی اقدامات گذشته و ارزیابی نقاط ضعف و قوت آنها و شناخت وسعت و عمق فرسودگی بافتها در سطح شهر، به صورتی جامع و بر اساس آگاهی مناسب از شرایط زندگی ساکنین این بافتها از نظر اقتصادی،اجتماعی، فرهنگی و کالبدی، برنامه ای جامع در فرایند اجتماعی و تعامل با شهروندان، دارای انعطاف و منطبق بر واقعیت ها (امکانات و محدودیت های همه طرفین)، تدوین گردد. بدیهی است که تحقق چنین هدفی مستلزم مشارکت تمامی نهادهای ملی و محلی ذی ربط است تا با هم راستاسازی هرچه بیشتر بردارهای اجرایی، بتوان بر آیندی توان مند در امر احیاء و نوسازی بافتهای فرسوده و یا به عبارتی موضوع تأمین عدالت اجتماعی و تامین فرصت برابر زندگی برای همه شهروندان را با راندمانی قابل توجه، ایجاد کرد.
-۲ تعریف موضوع
وقتی حیات شهری در محدود ه ای از شهر، به هر علتی رو به رکود می رود، بافت آن محدوده در روند فرسودگی قرار می گیرد. پدیده فرسودگی با اثر گذاری بر کالبد بافت، فعالیت های اجتماعی و اقتصادی آن، نهایتاً موجب رکود زندگی شهری و تنزل شدید کیفیت زیست در آن محدوده می گردد. این محدوده ها به دلیل فقر ساکنین و مالکین آنها، امکان نوسازی خودبخودی و تدریجی را نداشته و کاهش کارآمدی بافت آن محدوده در نهایت به از بین رفتن منزلت آن در اذهان شهروندان منجر شده که میل به مهاجرت و جایگزینی اقشار فرو دست تر جامعه در آن را افزایش می دهد.

انتشار شهرسازی آنلاین

دانلود مقاله مورد نظر – لینک مستقیم