قانون مراکز رشد کسب و کار

                                                        طرح پیشنهادی

قانون مراکز رشد کسب و کار

ماده ۱ –  در راستای تحقق اهداف مواد ۳۹، ۴۵، ۴۶، ۴۷، ۴۸ و ۱۴۰قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و  به منظور تشویق و ارتقای فرهنگ نوآوری، شناسایی و رفع نیازهای اولویت‌دار، تحقیقات کاربردی توسعه‌ای در بخش‌های خدمات، کشاورزی و صنعت، کاربردی نمودن و تجاری‌سازی نتایج نوآوری  و تحقیقات، نهادینه کردن پیوند دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی با بخش‌های اقتصادی، افزایش قدرت رقابت بین موسسه‌های متکی بر دانش و فن و ایجاد فرصت‌های شغلی برای نیروهای انسانی تحصیل کرده، دولت مکلف است اقدام به ایجاد مراکز رشد کسب و کار نماید تا بر اساس موازین این قانون و سایر قوانین موضوعه اداره گردد.

ماده ۲ – تعاریف

الف – مرکز رشد کسب و کار 

مرکزی است تحت مدیریت متخصصین حرفه‎ای که با ارائه خدمات حمایتی از ایجاد و توسعه حرفه‎های جدید توسط کارآفرینانی که در قالب واحد‎های نوپای فعال در زمینه‏های مختلف منتهی به فنّاوری و کسب و کار متشکل شده‏اند و اهداف اقتصادی مبتنی بر دانش، فن و ایجاد اشتغال دارند، پشتیبانی می‏کند. این خدمات، از جمله، شامل موارد زیر است:

• تامین محل کار (استیجاری)
• خدمات آزمایشگاهی و کارگاهی
• خدمات اطلاع‌رسانی و ارتباطات
• خدمات مالی و اعتباری
• آموزش‌های تخصصی ویژه
• خدمات مدیریتی
• خدمات حقوقی
• خدمات نمایشگاهی داخلی و بین المللی
• پروژه‏یابی و بازاریابی
• سایر خدمات مرتبط

ب – شرکت مشاوره: به شرکت مشاوره و توسعه کارآفرینی اطلاق می‌شود که قادر باشد خدمات مشاوره‌ای در زمینه حقوقی، اجرایی – عملیاتی، بازاریابی و فروش، مالی و سرمایه گذاری، اطلاع‌رسانی، تهیه منابع  سرمایه‌گذاری، خدمات کسب و کار، آموزش کسب و کار، کاریابی، تدوین طرح‌های اشتغال جامع و فراگیر در حوزه جغرافیایی شرکت‌ و هر خدمت دیگری که در ارتباط با کسب و کار قابل تعریف است را ارائه نماید.

پ –  کارآفرینی: فرآیندی است که در آن شخص کارآفرین توانایی دارد تا فرصتهای ناشی از تغییرات در تقاضا را شناسایی و با هدف سودآوری به تجمیع کلیه عوامل تولید پرداخته تا خدماتی نو یا محصولی جدید به بازار ارائه نماید و مخاطره این فعالیت اقتصادی را با اعتماد به نفس پذیرا باشد.

ماده ۳ – مراکز رشد مشمول این قانون به صورت موسسه عمومی غیردولتی یا غیردولتی (خصوصی یا تعاونی) تاسیس و زیر نظر هیات امناء که براساس قانون تشکیل هیات امنای دانشگاه‏ها و موسسه‏های آموزش عالی و پژوهشی مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی (بدون در نظر گرفتن شرط هیات ممیزه) تشکیل می‌شود، اداره خواهند شد. این موسسه‏ها از شمول قانون محاسبات عمومی و سایر قوانین و مقررات عمومی دولت مستثنی بوده و براساس این قانون و اساسنامه‏های مربوطه اداره خواهند شد.

تبصره: اساسنامه مراکز رشد توسط سازمان متقاضی تهیه و به تصویب بنیاد مراکز رشد کسب و کار خواهد رسید.

ماده ۴ – وزارت کار و امور اجتماعی موظف است نسبت به ایجاد موسسه عمومی غیردولتی بنیاد مراکز رشد کسب و کار با شرح وظیفه و عضویت اعضای زیر ظرف مدت ۳ ماه اقدام نماید:

شرح وظایف:

–        صدور مجوز تاسیس مراکز رشد

–        تعیین ضوابط ایجاد و انحلال مراکز رشد

–        صدور آیین‌نامه و دستورالعمل و بخشنامه‌های مربوطه

–        نظارت عالیه بر کلیه فعالیت‏های مراکز رشد

–        ایجاد هماهنگی با سازمان‌های مرتبط با مراکز رشد

–    اتخاذ تدابیر لازم و برنامه‎ریزی در تامین بودجه و تقویت بنیه مالی و
جذب امکانات برای مراکز رشد از محل اعتبارات عمومی

ارکان

– هیات امنا

– شورای بنیاد

– رییس بنیاد

اعضای هیات امناء:

–        نماینده شورای عالی انقلاب فرهنگی

–        نماینده وزارت کار و امور اجتماعی

–        نماینده سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور

–        نماینده وزارت ارتباطات و فنّاوری اطّلاعات

–        نماینده وزارت صنایع و معادن

–        نماینده وزارت تعاون

–        نماینده وزارت مسکن و شهرسازی

–        نماینده وزارت امور اقتصادی و دارایی

–        نماینده وزارت کار و امور اجتماعی

–        نماینده وزارت جهاد کشاورزی

–        نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری

–        نماینده وزارت بازرگانی

–        نماینده قوه قضائیه

–        نماینده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

–    نماینده دانشگاه ‌آزاد اسلامی

–        نماینده مراکز رشد به انتخاب مدیران مراکز رشد(در غیاب نماینده انجمن مراکز رشد)

–    سه نفر متخصص در امور مراکز رشد به انتخاب شورای عالی اشتغال (حداقل یک نفر از بخش خصوصی انتخاب خواهد شد.)

–        سه نفر نمایندگان شرکت‌های بزرگ آشنا به امور مراکز رشد به انتخاب رییس بنیاد

–    رییس بنیاد به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی و با اکثریت آرای هیات امنا انتخاب و با حکم ریاست جمهور منصوب خواهد شد.

تبصره ۱ – بنیاد برای هماهنگی در امور تخصصی، یا منطقه‌ای می‌تواند کارگروه‌های تخصصی و منطقه‌ای تشکیل دهد.

تبصره ۲ – تعداد، اعضا و شرح وظایف شورای بنیاد به پیشنهاد رییس بنیاد تهیه و در اولین جلسه به تصویب هیات امنای بنیاد می‌رسد.

ماده ۵ – مسئولیت هدایت، هماهنگی و نظارت عالیه بر کلیه فعالیت‏های مراکز رشد کسب و کار بر عهده بنیاد مراکز رشد کسب و کار می‏باشد.

ماده ۶ – ضوابط ایجاد و انحلال مراکز رشد کسب و کار با رعایت سیاست‏های دولت براساس مطالعات آمایش سرزمین این موسسه‏ها، اولویت‏های پژوهشی و  فنّاوری و اقتصادی کشور، وجود دانشگاه‏ها، مراکز پژوهشی و بخش‏های اقتصادی فعال منطقه توسط بنیاد مراکز رشد  کسب و کار تهیه و به تصویب شورای عالی اشتغال خواهد رسید.

تبصره ۱ – در تدوین ضوابط ایجاد مراکز رشد کسب و کار باید اولویت و تمرکز به بخش غیردولتی داده شود.

تبصره ۲ – مجوز ایجاد و انحلال مراکز رشد کسب و کار براساس ضوابط مصوب توسط بنیاد مراکز رشد  کسب و کار خواهد بود.

ماده ۷ – مقررات مربوط به امور اداری و استخدامی کارکنان مراکز رشد کسب و کار توسط بنیاد مراکز رشد  کسب و کار به صورت خاص تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

ماده ۸ – وزارت مسکن و شهرسازی موظف است در قالب طرح‌های مطالعاتی کالبدی ملی – طرح‏های جامع و تفصیلی شهرها نسبت به تعیین و واگذاری زمین مناسب جهت احداث مراکز رشد کسب و کار با قیمت منطقه‌ای اقدام نماید.

تبصره ۱ – در مواردی که مرکزرشد کسب و کار خارج از حریم استحفاظی شهرها قرار می‌گیرد وزارت جهاد کشاورزی موظف است نسبت به تعیین و واگذاری زمین مورد نیاز با قیمت تمام شده اقدام نماید.

تبصره ۲ – مکانیابی ایجاد مراکزرشد کسب و کار براساس طرح کالبدی ملی– طرح جامع و تفصیلی شهرها به تصویب شورای عالی شهرسازی خواهد رسید.

تبصره ۳ – دستگاه‏های اجرایی و مراکز دولتی می‏توانند بخشی از زمین یا مستحدثات خود را جهت ایجاد مراکز رشد کسب و کار اختصاص و مالکیت آن را به طور کامل واگذار نمایند.

تبصره ۴ – سازمان اوقاف می­تواند در جهت توسعه کسب و کار بخشی از ساختمانها و اراضی تحت نظارت خود را به منظور ایجاد مراکز رشد ذر اختیار گذارد.

ماده ۹ – مراکز رشد کسب و کار از ضوابط حریم قانونی و استحفاظی شهرها و قانون شهرداری‏ها مستثنی بوده و مجازند اراضی مورد خریداری و تملک خود را تفکیک، آماده‏سازی و مطابق کاربری‏های طرح جامع و تفصیلی به اشخاص حقیقی یا حقوقی (مطابق با اهداف خود) واگذار نمایند. واگذاری اراضی به متقاضیان، حدود، شرایط و نحوه عمل در این خصوص در اختیار روسای مراکز رشد می‏باشد. آیین نامه اجرایی این بند توسط بنیاد مراکز رشد  کسب و کار و با همکاری وزارت مسکن و شهر سازی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

تبصره ۱– مراکز رشد کسب و کار از پرداخت هرگونه مالیات، حق تمبر، هزینه‏های ثبتی و معاملاتی بابت تفکیک و فروش اراضی و ساختمان‏ها معاف می‏باشند.

تبصره ۲– واگذاری اراضی دریافتی توسط متقاضی به غیر، مگر بر اساس ضوابط مرکز رشد و با موافقت و تصویب هیات امنای مرکز رشد ممنوع می‌باشد.

ماده ۱۰ – دولت موظف است از طریق سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور نسبت به تامین بودجه ریالی و ارزی مورد نیاز تاسیسات و تسهیلات زیربنایی و فضاهای تخصصی و عمومی مراکز رشد کسب و کار مصوب، در قوانین بودجه سالانه اقدام نماید.

تبصره ۱- بعنوان بخشی از اعتبارات ریالی فوق شورای برنامه‏ریزی استان موظف است حداقل ۵ درصد مازاد درآمد استانی را جهت تامین تاسیسات زیربنایی مراکز رشد منطقه خود اختصاص دهد.

تبصره ۲- اعتبارات مندرج در قوانین بودجه سالیانه مراکز رشد کسب و کار و بنیاد صددرصد تخصیص یافته خواهد بود.

ماده ۱۱- شرکت ملی گاز ایران، شرکت‏های آب و فاضلاب استان‏ها و شرکت‏های برق منطقه‏ای و شرکت‌های مخابرات استانی و ایران موظفند ضمن تامین گاز، آب و فاضلاب، برق و تلفن موردنیاز مراکز رشد، حق انشعاب‏های مربوطه را رایگان محاسبه نمایند.

تبصره – دولت مابه‌التفاوت قیمت تعیین شده و تکلیف شده را در سال مالی بعد به اعتبارات دستگاه‌های ذیربط اضافه و پرداخت خواهد کرد.

ماده ۱۲ – مجوز انجام هرگونه فعالیت در مراکز رشد کسب و کار برای اشخاص حقیقی و حقوقی (غیردولتی و دولتی) طبق دستورالعملی که به تصویب بنیاد مراکز رشد  کسب و کار می‏رسد، صادر خواهد شد.

ماده ۱۳ – به منظور ایجاد، رشد و توسعه مراکز، موسسه‏ها، شرکت‏های دولتی و غیر دولتی مستقر در مراکز رشد، دولت موظف است اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سالانه برای انجام امور تحقیقاتی دارای خطر پذیری بالا، تحت عنوان کمک به موسسه‏ها، پیش‏بینی و دراختیار این مجموعه‏ها قرار دهد. آیین نامه اجرایی این ماده به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه‏ریزی کشور، بنیاد مراکز رشد  کسب و کار به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

تبصره – وزلرت امور اقتصادی و دارایی موظف است با مشارکت واحدهای سرمایه‌گذاری بانک‌ها، بیمه‌ها، موسسات مالی و اقتصادی خصوصی و دولتی برای تامین ضرر و تضمین پروژه‌ها، صندوق سرمایه‌گذاری کارآفرینی را تاسیس نماید.

ماده ۱۴- واحدهای تولیدی و خدماتی دولتی و غیر دولتی که طرح‏های تحقیقاتی خود را در مراکز رشد کسب و کار انجام و یا اقدام به تاسیس موسسه‏ها و شرکت‏ها و مراکز تحقیقاتی می‏نمایند و یا طرح تحقیقاتی به موسسه‏ها و شرکت‏های مستقر در مراکز رشد ارائه می‏نمایند، مطابق هزینه‏های انجام شده از در آمد مشمول مالیات معاف می‏باشند و بعنوان هزینه‌های قابل قبول محسوب می‌گردد.

تبصره  – کلیه بنگاه­های اقتصادی می­توانندحداکثر بیست درصد درآمد سالانه خود را (از فروش ناخالص) به مدت ۵ سال ذخیره نموده تا صرف ایجاد واحدهای تحقیق و توسعه خود در مراکز رشد کسب و کار نمایند. در صورت عدم انجام تعهد مذکور، بنگاه  خاطی علاوه بر پرداخت مالیات سالانه، جریمه متعلقه را به ماخذ دو برابر پرداخت خواهد نمود.

ماده ۱۵ – مواد اولیه، تجهیزات یا اجزاء و قطعات مورد نیاز تحقیقاتی و  فنّاوری و قطعات یدکی آزمایشگاهی که توسط اشخاص حقیقی و حقوقی مستقر در مراکز رشد کسب و کار وارد می‏شود و با تشخیص بنیاد مراکز رشد  کسب و کار برای امر تحقیقات و  فنّاوری استفاده می‏شود از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی به مدت ۱۰ سال پس از ابلاغ قانون معاف می‏باشد.

ماده ۱۶ – مراکز رشد کسب و کار می‏توانند به منظور رشد شرکت‏ها، موسسه‏ها و مراکز تحقیقاتی دولتی و غیر دولتی مستقر، نسبت به ارائه اعتبارات تحقیقاتی و خدمات پشتیبانی دولتی به این موسسه‏ها اقدام نمایند. آیین نامه اجرایی این ماده توسط  بنیاد مراکز رشد  کسب و کار تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

تبصره: کمک‌های ارائه شده به واحدهای مستقر در مراکز رشد معاف از مالیات خواهد بود.

ماده ۱۷ – بخش غیردولتی می‌تواند براساس ضوابط اجرایی که به تصویب هیات وزیران می‏رسد اقدام به احداث مراکز رشد کسب و کار نماید و از مزایای این قانون برخوردار گردد.

تبصره – دولت موظف است برای توسعه مراکز رشد کسب و کار غیر دولتی تسهیلات ویژه‌ای پیش‌بینی کند و در دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون و سایر موارد اولویت را به بخش غیر دولتی بدهد.

ماده ۱۸ – دولت مکلف است از محل وجوه اداره شده تسهیلات با حداقل بهره و کارمزد لازم را در اختیار موسسه‏ها و شرکت‏های مستقر در مراکز رشد قرار دهد. میزان اعتبار مورد نیاز توسط بنیاد مراکز رشد  کسب و کار پیشنهاد و به تصویب سازمان مدیریت و برنامه‏ریزی کشور خواهد رسید.

ماده ۱۹ – اشخاص حقیقی و حقوقی که در مراکز رشد کسب و کار به فعالیت‏های تحقیقاتی و فنّاوری اشتغال دارند، نسبت به فعالیت خود از تاریخ بهره‏برداری مندرج در مجوز به مدت پانزده سال از پرداخت مالیات بر درآمد و دارایی موضوع قانون مالیات‏های مستقیم معاف خواهند بود.

ماده ۲۰ – مراکز رشد موظفند به منظور جذب نخبگان برای حضور محققان ایرانی و غیر ایرانی خارج از کشور در جهت استفاده از خدمات علمی و تحقیقاتی آنان امکانات مناسبی فراهم نمایند. آیین نامه اجرایی این ماده توسط بنیاد مراکز رشد  کسب و کار تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

ماده ۲۱ – شرکت‌ها، موسسات و نهادهای بین المللی و خارجی می‌توانند در مراکز رشد مستقر و فعالیت نمایند.

تبصره – آیین نامه اجرایی این ماده با همکاری وزارت امور خارجه ظرف مدت شش ماه تهیه و به تصویب هیات وزیران می‌رسد.

ماده ۲۲ – بانکها، موسسات و نهادهای مالی بین المللی و خارجی می‌توانند در مراکز رشد مستقر و فعالیت نمایند.

تبصره – آیین نامه اجرایی این ماده با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی ظرف مدت شش ماه تهیه و به تصویب هیات وزیران می‌رسد.

ماده ۲۳ – وزارت صنایع و معادن موظف است به شرکت‏ها و موسسه‏هایی که در مراکز رشد کسب و کار اقدام به تولید محصولاتی در زمینه  فنّاوری‏های نوین می‏کنند با تایید بنیاد مراکز رشد  کسب و کار مجوز بهره‏برداری و تولید صادر نماید. این شرکت‏ها و موسسه‏ها از همه تسهیلات قانونی شرکت‏های مشابه خود در خارج از مراکز رشد برخوردار خواهند شد.

ماده ۲۴ – به‌منظور حذف فاصله بین ارائه ایده و اجرای ایده‌های کارآفرینان، مراکز رشد کسب و کار می‌توانند  دانش‌آموختگان کارشناسی و بالاتر در رشته‌های مرتبط با فعالیت‌های مرکز را برای خدمت سربازی با عنوان سرباز کارآفرین به کار گیرند. آیین‌نامه اجرایی این ماده به پیشنهاد بنیاد تهیه و پس از تأیید ستاد فرماندهی  کل قوا به تصویب مقام معظم رهبری خواهد رسید.

تبصره ۱– این گروه از سربازان حداکثر چهار سال درخواست گذرنامه یا پاسپورت نمی‌توانند داشته باشند و همچنین برای مدت پنج  سال در مراکز غیر دولتی باید اشتغال داشته باشند.

تبصره ۱– مراکز رشد می­توانند در ستاد خود از دانش­آموختگان برای دوره سربازی استفاده نمایند.

 ماده ۲۵ –مراکز رشد کسب و کار از کلیه قوانین و مزایای مناطق آزاد برخوردار می‌گردند.

ماده ۲۶ –  افرادی که موفق به توسعه یک فنّاوری و ارائه محصولی کارآفرینانه می‌شوند بنابر گواهی بنیاد، مشمول مقررات نخبگان کشور می‌شوند. (نخبگان کارآفرین)

ماده ۲۷ –  ایجاد و راه‌اندازی هر نهاد جدیدی مشابه با وظایف مراکز رشد کسب و کار با هر عنوان دیگر، توسط کلیه دستگاه‏های اجرایی و مراکز دولتی و غیردولتی ممنوع می‌باشد.

تبصره ۱– سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران می‌تواند در صورت آمادگی هر یک از شهرک‌های صنعتی برای تبدیل به مرکز رشد پس از طی مراحل اخذ مجوز از بنیاد نسبت به اصلاح وظیفه هر شهرک مجوز گرفته، اقدام نماید.

تبصره ۲– به‌منظور برقراری فرایند علمی، فنی، اقتصادی و همکاری بین بنیاد مراکز رشد، سازمان مناطق آزاد تجاری و صنعتی با سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران، کارگروهی تخصصی از نمایندگان ذیربط مراکز فوق تشکیل و برنامه اجرایی لازم را تهیه و برای تصویب در هیات وزیران ارائه نمایند.

ماده ۲۸- موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی و اداره تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف‌اند بررسی استاندارد محصولات ارائه شده توسط واحدهای فنّاور مستقر در مراکز رشد کسب و کار را خارج از نوبت و در اسرع وقت انجام دهند.

ماده ۲۹- دولت مکلف است از محل وجوه اداره شده تسهیلات بدون سود و کارمزد برای اخذ استانداردهای داخلی و بین‌المللی و ثبت اختراعات در داخل یا خارج از کشور در اختیار واحدهای مستقر در مراکز رشد کسب و کار قرار دهد.

ماده ۳۰- واحدهای مستقر در مراکز رشد مشمول قانون کار نخواهند بود.

ماده ۳۱ –  دستگاه‏های اجرایی و مراکز دولتی می‏توانند کارکنان خود را به مراکز رشد کسب و کار مامور یا منتقل نمایند.

ماده ۳۲ –  به منظور نهادینه کردن مشاوره‌های تخصصی برای کارآفرینان و بنگاه‌های اقتصادی از طریق بخش غیر دولتی، وزارت کار و امور اجتماعی موظف است ظرف مدت سه ماه آیین‌نامه اجرایی تاسیس شرکت‌های مشاوره و توسعه کارآفرینی را تهیه و به تصویب هیات وزیران برساند.